-
1 korona drzewa
• crown of tree• head of tree -
2 korona
сущ.• венец• венок• корона• крона* * *1) (pieniądz) крона (деньги)2) anat. korona анат. коронка3) bot. korona (drzewa) бот. крона (дерева)4) bot. korona (kwiatu) бот. венчик (цветка)5) med. korona, koronka мед. коронка6) muz. korona (fermata) муз. фермата7) techn. korona (drogi) проезжая часть с обочинами, тротуарами и т.п.8) techn. korona (zapory) техн. гребень (плотины)9) korona (atrybut władzy) корона (символ власти)10) korona, wieniec корона, венецfiz. ulot, wyładowanie ulotowe, wyładowanie koronowe физ. корона (коронный разряд)* * *koron|a♀ 1. корона; венец ♂ (w cerkwi prawo-slawnej);2. перен. вершина, венец ♂; 3. (drzewa; moneta) крона; 4. спец. коронка; założyć \koronaę поставить коронку+2. ukoronowanie, uwieńczenie 4. koronka
* * *ж1) коро́на; вене́ц m ( w cerkwi prawosławnej)2) перен. верши́на, вене́ц m3) (drzewa; moneta) кро́на4) спец. коро́нкаzałożyć koronę — поста́вить коро́нку
Syn: -
3 korona
korona [kɔrɔna] f\korona cierniowa Dornenkrone f\korona drzewa Baumkrone f6) \korona ci z głowy nie spadnie dir bricht kein Zacken aus der Krone ( fam), dir fällt kein Stein aus der Krone ( fam) -
4 korona
-
5 korona
* * *f.1. ( symbol władzy) crown; korona królewska king's crown, royal crown; korona cesarska emperor's crown, imperial crown; strącić komuś koronę z głowy dethrone sb, overthrow sb's rule; korona ci z głowy nie spadnie iron. it won't tarnish your reputation, it won't bring any dishonor to you.2. (= władza) crown, Crown; zdobyć koronę establish one's rule, seize power; sięgać po koronę win the crown, take the crown; pretendent do korony pretender to the throne.3. (= przybranie głowy) crown, wreath; korona z liści laurowych laurel wreath; korona Słońca l. słoneczna astron. corona; korona l. szachownica cesarska bot. crown imperial ( Fritillaria imperialis); korona cierniowa crown of thorns; korona męczeństwa crown of martyrdom.4. (= konary i gałęzie) crown, tree top.5. bot. ( część okwiatu) corolla.6. ( waluta) crown; ( w Danii i Norwegii) krone; ( w Szwecji) krona; ( w Islandii) króna; ( w Czechach i na Słowacji) koruna; hist. ( w Austrii) krone.7. przen. (= uwieńczenie) crown, culmination; zdobyć koronę Himalajów climb all the 8000 m peaks of the Himalayas.8. anat. ( część zęba) crown.9. dent. (= koronka) crown, artificial crown.10. bud. coping, crown; korona drogi crown.11. (= monarchia) crown.12. muz. (= fermata) fermata, hold, pause.13. karty (= pięć honorów) five honors; (= cztery asy) four aces.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > korona
-
6 korona
-
7 drzewo
* * *n.1. ( roślina) tree; drzewa liściaste/iglaste deciduous/coniferous trees; drzewa owocowe fruit trees; drzewo oliwkowe common olive tree ( Olea europaea); drzewo figowe fig tree, common fig (Ficus carica l. communis); drzewo sandałowe sandalwood ( Santalum album); drzewo sagowe sago palm ( Metroxylon sagu); drzewo chlebowe bread tree ( Artocarpus integrifolia); drzewo hebanowe ebony ( Diospyros); drzewo kakaowe cacao ( Theobroma cacao); drzewo kamforowe camphor tree ( Cinnamomum camphora); korona drzewa crown, tree top; szum drzew rustle of tree leaves; aleja wysadzana drzewami tree-lined alley l. lane; jabłka prosto z drzewa freshly picked apples; ściąć drzewo fell a tree, cut a tree down; drzewo genealogiczne family tree, genealogical tree; drzewo wiadomości dobrego i złego Bibl. tree of knowledge of good and evil; drzewo oskrzelowe anat. bronchial tree; im dalej w las, tym więcej drzew the farther in, the deeper; na pochyłe drzewo i kozy skaczą it's no great feat to kick a fellow when he's down.2. (= drewno) wood, timber, lumber; trumna z drzewa dębowego oak coffin; boazeria z drzewa sosnowego pine panelling; drzewo na opał firewood; szlachetne drzewo hardwood.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > drzewo
-
8 parasolowa|ty
adj. [kształt, kwiat, korona drzewa] umbrella-likeThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > parasolowa|ty
-
9 stożkowa|ty
adj. conical, cone-shaped, coniform- stożkowata korona drzewa a conical treetopThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > stożkowa|ty
-
10 koron|a
f 1. (na głowie) crown; (diadem) tiara- złota/diamentowa korona a gold/diamond crown- korona królewska a royal crown- bogato zdobiona korona a richly decorated crown- nosić/włożyć koronę to wear/put on a crown- król Jerzy w koronie King George wearing his crown- orzeł w koronie a crowned eagle- przyjął koronę z rąk cesarza he was crowned by the emperor- korona z kwiatów i liści a crown of flowers and leaves- ubiegłoroczna Miss Świata włożyła koronę na głowę swojej następczyni the previous Miss World crowned her successor2. (władza) crown- zdobyć/stracić koronę to win/lose the crown3. Hist. (królestwo) the Crown- korona Szwedzka the Swedish Crown- lenno korony polskiej a dependency a. fief of the Polish Crown- być wiernym koronie to be loyal to the Crown4. Hist. Korona (polska) the Crown (of the Kingdom of Poland)- Mazowsze przeszło na własność Korony Mazovia was incorporated into the Crown territories5. (fryzura) korona rudych/czarnych włosów a crown of red/black hair- nosić koronę warkoczy to wear a crown of braids- włosy upięte a. ułożone w koronę hair pinned a. done up in a crown of braids6. Bot. (część drzewa) crown- bujna korona a dense crown- drzewa o rozłożystych koronach trees with wide-spreading crowns- ptaki ukryte w koronach drzew birds hidden among the branches of the trees7. Bot. (część kwiatu) corona 8. (budowli, zapory) top (czegoś of sth); (drogi) crown (czegoś of sth) 9. Anat. (część zęba) crown 10. Stomat. (osłona) crown, cap- wstawić a. założyć koronę to place a. put a crown on a tooth, to cap a tooth- wstawić a. założyć sobie koronę to have a tooth crowned, to have a crown put on one’s tooth11. (ukoronowanie) korona boskiego stworzenia the crown of God’s creation- korona kolekcji the pride of a collection12. Fin. (waluta) (szwedzka, islandzka) crown, krona; (czeska) crown, koruna; (duńska, norweska) crown, krone 13. Gry (cztery asy) (no-trumps) honours GB, (no-trumps) honors US; four aces 14. Myślis. (deer/elk) antler crown- korona słoneczna Astron. corona■ korona ci z głowy nie spadnie, jeśli to zrobisz it wouldn’t hurt you to do it- korona im z głowy nie spadnie, jeżeli poczekają chwilę it won’t hurt them to wait a bitThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > koron|a
-
11 przyozd|obić
pf — przyozd|abiać impf Ⅰ vt to embellish [pokój, książkę] (czymś with sth); to adorn książk. [pokój, suknię] (czymś with sth); to decorate [kanapki, ciasto] (czymś with sth); to deck out, to bedeck [ulicę, dom] (czymś with sth); to dress [witrynę, choinkę] (czymś with sth)- jego skronie przyozdobi kiedyś królewska korona one day he will wear a royal crownⅡ przyozdobić się — przyozdabiać się to adorn oneself książk. (czymś with sth)- wiosną drzewa przyozdabiają się kwieciem in spring the trees are covered in bloomThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przyozd|obić
-
12 Baumkrone
Bau mkrone fkorona f drzewa
См. также в других словарях:
korona — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. koronanie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} oznaka, symbol władzy królewskiej, przybranie głowy mające postać bogato ozdobionej, złotej obręczy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Złota… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
korona — ż IV, CMs. koronanie; lm D. koronaon 1. «symbol władzy monarchy, zwykle w postaci złotej, bogato zdobionej obręczy, wkładanej na głowę» ∆ Korona pięciopałkowa, hrabiowska, baronowska itp. «wyobrażenie korony na herbach i przedmiotach użytkowych… … Słownik języka polskiego
pień — m I, D. pnia; lm M. pnie, D. pni 1. «wieloletnia zdrewniała łodyga drzewa osiągająca zwykle znaczną wysokość i grubość; stanowi kolumnę, na której wspiera się korona drzewa oraz łączy koronę z korzeniami» Cienki, potężny, smukły, strzelisty,… … Słownik języka polskiego
miotlasty — «podobny do miotły, przypominający miotłę» Miotlasta korona drzewa … Słownik języka polskiego
rozgałęziony — imiesł. przymiotnikowy bierny czas. rozgałęzić (p.) rozgałęziony w użyciu przym. «rozchodzący się, rozwidlający się w kilku kierunkach; tworzący odgałęzienia, odnogi, rozwidlony» Rozgałęziona sieć dróg. Rozgałęziona korona drzewa … Słownik języka polskiego
stożkowaty — «mający kształt stożka, podobny do stożka» Stożkowaty kapelusz. Stożkowata korona drzewa. Stożkowata góra, skała … Słownik języka polskiego
rozłożysty — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} rozciągający się szeroko; szeroki, zajmujący dużą przestrzeń : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozłożysty dąb. Rozłożysta korona drzewa. Rozłożyste biodra. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
cis — I m IV, Ms. cisie; lm M. y 1. D. a a. u «Taxus baccata, długowieczny krzew lub niskie drzewo z rodziny cisowatych, o zimotrwałych igłach, bardzo rzadkie, chronione; występuje w Europie, północnej Afryce i Azji, często sadzone w parkach» Prastare … Słownik języka polskiego